Çocuklara Rehberlik Yapmak

ömer yalçin
3 Oca 2015
2 dakikada okunur

Çocuklar sınırlı ve katı bir bakış açısına sahiptirler. Başka bir deyişle çocukların “at gözlük”leri vardır. Sizin baktığınız yöne bakmalarını istediğinizde de, bakar fakat sınırlı bir bakış açısı ile bakar. Sizin sahip olduğunuz geniş bakış açışınıza sahip değillerdir. Sizin baktığınızı gördüğünüz gibi görmeleri mümkün değildir. Çünkü egosantrik düşünce yapısına sahiptirler; yani olaylara sadece kendi açılarından yani “ben” açısından bakarlar.

Yani çocuklar yetişkinlerin yani bizlerin düşündüğü gibi düşünemez. Bizlerin gördüklerini göremezler. Bizlerin öngörüleri var, onların öngörüleri yok. Bizler ileriyi görebiliyoruz, onlar göremeyebilirler.

Bizler, onların şu anda yürümekte olduğu yolları yürüdük, yaşantılarımız ve deneyimlerimiz var; fakat onlar hayat denilen bu yolun daha başındalar ve deneyimlemek, keşfetmek istiyorlar. Bizlerin yetişkin ya da ebeveyn olarak yargılarımız, değerlerimiz, beklentilerimiz var. Peki, onlar sizin bu sahip olduklarınıza sahip mi? Sizin istediğiniz gibi düşünebiliyor, görebiliyorlar mı? Beklentilerimizi onların gelişimsel özelliklerine göre mi şekillendiriyoruz? Onları gerçekten tanıyor muyuz?

Çocuk yetiştirmenin bir resim yapmak olduğunu düşünürsek eğer, bu resmi kim çiziyor? Ebeveynler mi yoksa çocuk mu? Bu resmi çizmek için kalemi kim tutuyor elinde?

Kalemi anne babanın tuttuğunu düşünürsek; yetişkin olarak bizim resmimiz tecrübelerimizden, yaşantılarımızdan kaynaklı çocuğunuzun çizdiğinden daha güzel, daha düzenli, daha şekilli olabilir. İşte bu bizlerin değerlerimizle yarattığımız resim aslında.

Acaba çocuğunuzun kendi resmini çizmesi için kalemi eline versek ne olur? Belki beğenmeyeceğiniz birkaç kargacık burgacık çizgi koyar, karalar, siler, düzeltir, bir daha yapar. Bu resme tamamen mi müdahale etmek gerekir yoksa zorlandığı yerlerde ona destek olmak mı gerekir? Müdahale ettiğinizde sizin resminiz, destek olduğunuzda onun kendi çizdiği ve tamamladığı resim mi ortaya çıkar?

Müdahaleler, çocuğun kendi resmini ortaya koymaktan alıkoyar. Eğer kendi resminizi çocuğunuzun görebileceği bir yere koyarsanız, bir süre sonra ne olur? Büyük ihtimalle gözlemlediği resmin bir benzerini yapacak fakat içerisinde değişiklikler ya da yenilikler olacaktır. Ama sizin resminizi gözlemlemesine izin vermeden ve ona süre tanımadan kendi resmini tamamlaması mümkün olmayacaktır. Tamamlarsa da kendi resmi olmayacaktır.

Sizin değerlerinize, öngörülerinize sahip olabilmesi için çocuğunuza ZAMAN TANIYIN, GÖZLEMLEMESİNE MÜSAADE EDİN VE ONA REHBER OLUN. YOL GÖSTERİCİ OLUN.

“Çocuğunuzla beraber yüzün, onu sırtınıza alıp yüzmeyin.”